Anneler çocukları okula başlamadan önce bir telaş okul okul dolaşırlar. Çocukları için haklı olarak en iyisini araştırıyor olacaklardır. Okulların kalite göstergeleri olduğu gibi, çocukların ve velilerin de kalite göstergeleri var bence. Çocukları için okulların altını üstüne getiren anneler aynı özeni çocukları için de gösterseler, hayat hem okul hem çocuk hem de veli olarak inanılmaz kolaylaşır. Sakın yanlış anlaşılmasın, tabii ki çocuklarımıza özen gösteriyoruz ama çocuklarımızın taaa içine, en içine bakmalıyız demek istiyorum. Amma Anne ve babaları olarak değil, komşu gibi. Komşu komşunun çocuğuna hep eleştirel bakar da... Genelde çocuklarımızın doğal gelişimlerini, inanılmaz yetenekler olarak değerlendirme yanlışından kaçınmalıyız. Onlar normal, sıradan, sevgi dolu, duygusal zekaları yüksek bireyler olsunlar.Biz hırslarımızı onların sırtına yükleme yanlışı yapmamalıyız. Onlar zaten sizlerin çocukları bu nedenle en, en iyiler onlar olacaklar.

Çocuğum okula hazır mı?

Özbakımını kendisi yapıyor mu?

• Tuvalete gittiği zaman avaz avaz sizi çağırmıyorsa

• Elbiselerini yardımsız giyip çıkarıyorsa

• Kirlenen yerleri için mızmızlanmayıp çözüm buluyorsa

• Eşyalarını topluyorsa

• Kısaca kendi sorumluluklarını biliyorsa okula hazır demektir.

Sosyal bir birey mi?

• Bir grubun, ekibin parçası olabiliyorsa

• İlişkilerini itişmeden, ötelemeden sakin olarak çözümlüyorsa

• Arkadaşları ile oyuncaklarını paylaşıp, onlarla işbirliği içinde olabiliyorsa

• Sırasını bekliyor, hep önde olmak için herkesi iteklemiyorsa

• Bir iş yapmadan önce alıyor ve kafasına göre takılmıyorsa okula hazır demektir.

Duygusal olarak kendini ifade ediyor mu?

• Empati kurabiliyorsa

• Öfkesini kontrol etmeyi iyice öğrenmişse

• Neden mutsuz olduğunu, neden sevindiğini, neden üzüldüğünü biliyorsa

• Sizinle birey gibi konuşabiliyorsa okula hazır demektir.

Zihinsel olarak neleri becerebiliyor?

• Renkleri, ara renkler dahil olmak üzere biliyorsa

• Rakamları tanıyor ve sayabiliyorsa

• Yaptığı hareketin ne sonuçlar vereceğini kavrıyorsa, yani analitik düşünebiliyorsa

• Çiçeği, böceği, doğayı yani hayatı gözlemliyor ve sonuçlar çıkarabiliyorsa okula hazır demektir.

Fiziksel olarak hazır mı?

• Geri geri yürüyüp, koşabiliyorsa

• El ve kollarını vücudunun bir parçası olarak kontrollü kullanabiliyorsa

• Küçük kasları gelişmişse, yani makasla her şeyi düzgün olarak kesebiliyorsa

• Koşarken önüne engel çıkınca hemen üzerinden atlayabiliyorsa

• Kuşun gireceği kafesi çizgilerle takip edip, kuşu kafese sokuyorsa

• Eğri ve düz çizgilerden ne denmek istendiğini anlıyorsa

• Eli kalem tutuyorsa okula hazır demektir.

Dil olarak hazır mı?

• Başladığınız ve onun bilmediği bir masalı tamamlayabiliyorsa

• Sesini masal anlatırken renklendiriyorsa

• Bilmece ve tekerlemeleri hatırlıyorsa

• Sözcüklerin anlamını merak edip soruyorsa

• Öğrendiği yeni sözcükleri kullanıyorsa

• Sözcüklerdeki vurguları biliyor ve dikkat ediyorsa okula hazır demektir.

Şimdi çocuğunuz okula hazır ve bence küçük bir sınavla onların ikinci sınıfa bile alınmaları gerekir.

Siz okula hazır mısınız?

Gelelim size, bakalım siz okula hazır mısınız? Çocuğunuzun dikkati zaman zaman dağınık olabilir. Belki o anda sizi dinlemek istemiyordur, belki aklı o sırada oynayan çizgi filmindedir, belki de o an bilgisayarda oyun oynamak istiyordur... Hemen dikkati dağınık, hiperaktif, okulda ne olacak bu? diyerek bir hastalık tespitinde bulunmayın lütfen. Okulda dikkatini 40 dakika süresince (ders süresi) toparlayacaktır. Zaten öğretmenlerimiz bunun için varlar. 40 dakika içinde dağılan dikkatleri oyun ve şarkı ile yapıştırırlar ve kaldıkları yerden devam ederler. Anne ve babalar, çocuklarınıza sınıfta hiç kıpırdamadan durmasını ve kulağını açıp öğretmeni dinlemesini sıkı sıkı tembihlerseniz tam tersi olacağından şüpheniz olmasın. Siz sakin olun. Kendi okul zamanlarınızı hatırlayın.

Artık hala yardım ediyor ve onu siz giydirip soyuyorsanız sakın yapmayın. Artık o okullu oldu. Abi oldu, abla oldu. Kendinize bir uğraş bulun ve onu rahat bırakın. Çocuğunuz inanılmaz becerikli ve siz onun becerisini göstermesine izin vermelisiniz.

İstediklerini emir olarak kabul edip hemen gerçekleştirmemelisiniz. Bırakın elinizdeki işin bitmesini beklesin. Sırasını beklesin. Okulda işe yarayacak.

Zaman zaman arkadaşında kalmasına (anneannede değil) izin vermelisiniz. Kendi ailesinden farklı hayatlar olduğunu da görmeli. Onlarla uzlaşmayı siz yanında olmadan öğrenmeli.

Okula gittiği zaman sizden kolay ayrılması, sizin elinizde. Aslında ayrılmayan çocuklar değil, annelerdir. Çocukların talepleri olmamasına karşın ben seni kapının önünde bekleyeceğim sözünü alan herkes çileden çıkar, şımarır. Hepimiz ama hepimiz, bizleri kapının önünde her işimizi yapmak için bekleyen birini bulsak fena mı olur? Onu elimizden kaçırmamak için de ne numaralar yaparız kim bilir? Unutmayalım, bu ahir zaman cüceleri bizden çok akıllı. Tek eksikleri deneyleri ve onu da çabucak ediniyorlar.

Öğretmenle iletişim kurmalı ama bunu çocuğumuza hissettirmemeliyiz. Unutmayalım ki, okulda bizim değil, öğretmenlerin sözü geçer ve de öyle olmalıdır. Tabii ki sorunlarını, başarısını ve başarısızlığını takip edeceğiz ama dostu gibi davranmalıyız, müfettişi gibi değil. Okulda da çocuğunuza yakın olmak onu değil sizi rahatlatmak için olacaktır. Kendinize doğruyu söylediğiniz zaman sorun çözülmüş olacak.

Yukarıda sıraladığım, çocuğunuzun okula hazır olup olmama kriterlerine baktığınız zaman zaten ona verdiklerinizi görmüş olmalısınız. Çocuklarınız, özbakımı, sosyal çevreye uyumu, zihinsel ve duygusal gelişimlerini sizlerden, yani ailesinden öğrendiler. İçiniz rahat etsin... Sakin olun.

Kızım okula gittiğinin ikinci günü eve geldiği zaman beni kokla dedi. Biraz şaşırarak ama iyiye de yormayarak kokladım. Yüzüme dikkatle baktı eee?? dercesine. Bende tık yok. Ne demeliyim bilemedim. Bu kokuyu iyiye mi ,kötüye mi yormalıyım algılayamadım. Anlaşılamamaktan dolayı hafif asabi beni kokla, kokla!! dedi yine. Baktı ki ben de yine reaksiyon yok, anne okul kokuyorum, okul dedi gururla. Çocuklarınızı gururla koklayın, artık onlar okul kokuyorlar.

Okul Öncesi Eğitim Uzm. Güvem Türe

Kaynak: Çocuğum ve Ben Dergisi