Konuya dair New York dergisinde yayınlanan makalenin yazarı Po Bonson’a göre hepimiz dünyaya yalancılar olarak geliyoruz ve ne kadar çok egzersiz yaparsak, o kadar iyi yalan söyleyebiliyoruz.

İşte diğer gözlemler:

• Çoğu popüler kitabın aksine, çocuklar yalanlar dışında büyümez, içine doğarlar.
• Yalan söylemenin zeka ile alakası vardır: Zeki çocuklar daha iyi yalancılardır.
• Gençlerin yüzde 98’i yalan söylemenin yanlış bir şey olduğuna inanıyor ama aynı yüzde kendi ebeveynlerine yalan söylediklerini de itiraf ediyor.
• Yalan söylemenin kimi sonuçları olacağını bilmek çocukları yalan söylemekten değil ama yakalanmaktan çekinmesine sebep oluyor.
• Ebeveynlerin tamamen dürüst davranması, çocukların yalan söylememesi için cezalardan daha büyük etki taşıyor.

Yapılan bir araştırmada, deneklerden söyledikleri en büyük yalanları itiraf etmeleri istendiğinde, çıkan sonuçlar oldukça şaşırtıcı olmuştur. Anlatılan hikayeler büyük şaşkınlıklar yaratmayan basit deneyimler olduğu gibi genellikle çocukluk dönemlerinde yaşanmıştır.

Çoğu denek bu erken yaşta söylenen yalanın, ilerleyen zamanda hayatlarını nasıl etkilediğinin altını çizer. Çocukluk döneminde söylenen yalanlar önemlidir ve ebeveynlerin bunlara vereceği tepkiler de öyle. Yalan söylemek, yalanın kendisi ne kadar küçük olsa da, önemlidir. Yalan, ilk olarak, gerçeğin tanınmasını gerektirir. Gerçeği tanıyan, bilen ama bundan hoşlanmadığı için alternatifini arayarak, gerçeği çarpıtan insan yalancıdır; çocuk ya da yetişkin. Yalan söylemeden bile önce, zaten gerçeği reddetmek için bilinçli bir karar verilmiştir.

Anne ve babalar, çocukların bu kapanda sıkışıp kalmaması için önemli rol oynar. Onların ‘doğrudan ödün vermeyen’ rol modeller olması gerekmektedir, hatta beyaz yalanlar ve sosyal çatışmaları önleyecek kibar yalanlardan da uzak durmalıdırlar.

Makaleye göre, yalana başvurmayan çocukların genellikle aile ilişkileri çok iyi oluyor. Ebeveynleri ile iletişim kopukluğu yaşamıyorlar. Bu aslında çocukların genellikle ebeveynleri tarafından yalan söylemeye itildiği anlamına geliyor. İtiraf etmekten çekinecekleri şeyler yaptıklarında ya da kendilerini savunmak zorunda bırakıldıklarında, çocuklar kolaylıkla yalan söylemeyi tercih edebiliyorlar.

Yalan, maalesef bu dünyanın bir gerçeğidir. Sizin bir ebeveyn olarak yapabileceğiniz en iyi şey ise kendinize ve çocuklarınıza dürüst olmak olacaktır. Yalan söylemek, zaman zaman herkese cazip gelebilir ama eğer çocuklarınızın gerçeğe değer verdiği ve saygı gösterdiği bir disiplin modeline uygun yetişmesini istiyorsanız, bu sadece sizin sergileyeceğiniz tutum ile mümkün olabilir.

Çocuklarınıza başkalarına yalan söylemenin aslında kendine yalan söylemek olduğunu öğretmelisiniz.