Merhaba Yeşim hanım, 5 senedir tanıştığım ve konuştuğum biri var. Benden hiç vazgeçmedi ve bir anda aşık oldum, daha doğrusu ona hep aşık olduğumu fark ettim. Bir ara çok ciddiydik yüzük takmayı düşünüyorduk ama engeller peşimizi bırakmadı. Şu an benimle sözlenmek istiyor. Sevgilim madde bağımlısıydı artık bıraktı, ama o iz hep peşinden sürüklenecek biliyorum. Çok düşündüm, ailemi seçmek zorundaydım. Ama ondan da vazgeçemiyorum. Her ikisinden de vazgeçmek zor, çok kararsızım bana yardımcı olursanız sevinirim.

Yeşim Tijen'in cevabı:

Bu bir illet, insanı tüketen, yaşamlarını, gençliklerini heba ettiren, bir alıştın mı bir daha öyle kolay kolay bırakılamayan. Beynin bir köşesinde sinsice bekliyor o zayıf anı. Ve o anı yakaladığında tekrar alacak eline, sanki bir tek ona aitmiş gibi, kimi kimsesi yokmuş gibi oynayacak o kişiyle, kimliksizleştirecek, itibarsızlaştıracak eninde sonunda yok edecek. Hangi ana kuzuları düşmedi tuzağına? Kimler yok olmadı bu pislikle? Hangi aileler yıllar süren savaşlar vermedi? Ya da kimler bir hiç gibi görüldü bu illet yüzünden? Hangi ana-babalar kendini suçlamadı nerede hatam ya da eksiğim oldu diyerek? (Ve suçlamalılar da zaten çocuklarına yeterince sevgiyi, ilgiyi vermeyip, hayatın kötülüklerini anlatmamışlarsa.) O hatalarının, ilgisizliklerinin bedelini yıllarca bitmeyen çaba ve gözyaşıyla ödeyerek sürdürdüler. Kim bilir kaç kadın eşini kurtarabilmek, onu yeniden dimdik, sağlıklı görebilmek için günlerce gecelerce Allah' a yalvarıp gözyaşı döktü ve bir mucize bekledi. Böyle o kadar hikaye var ki bunlar en masumca ifadesi olur sanırım yaşananların.

Sevgili kızım, okuduklarım beni öylesine etkiledi ki elimde sihirli bir değnek olmasını istedim. Zaman zaman bunu gerçekten arzuluyorum. O sihirli değneği en başta o genç için kullanmak isterdim. Ona, o maddeyi tanıtan kişiye o gün hayır ben istemiyorum dedirtmek için kullanabilmek vardı. İşte burada karşımıza ne çıkıyor biliyor musunuz? Hayır demenin önemi. Yazdığım yazılarda hep sevginin yanında oldum ama siz daha o kadar gençsiniz ki evlilik için yaşınız çok erken. Biraz aileniz size doysun, siz hayatın tadını çıkarın ailenizle, arkadaşlarınızla. Sorumluluk almak için acele etmeyin. Hayat pembe panjurlu evden ibaret değil. Zorlanarak çıkacağınız yokuşları, fırtınaları da var. Tabi ki güzel yanları da var.

Sevginizden emin misiniz? Sizi seviyor olmasını da sevebilirsiniz? Acıyor da olabilirsiniz. Madde bağımlılığı yaşamış bir kişi, bitirdim artık kullanmıyorum demesiyle maalesef bitiremiyor. Ömür boyu hep kendisiyle mücadelesi olacak. Dilerim sizin arkadaşınız iradeli ve güçlü bir gençtir. Ailesi ilgileniyor ve evlatlarına sahip çıkıyordur. Bu zorlu yolda ailenin ve çevresinin tutumu çok önemli. Peki sormak istiyorum, emin olabilir misiniz bir daha kullanmayacağından? Olamazsınız. Ailenize kızmayın, cephe almayın. Onlar yaşam tecrübeleriyle donanmış olduklarından böyle bir durumda hayır diyebilmektedirler. Biraz kendinize ve o gence zaman tanıyın. Okuyorsa okulunu bitirsin, çalışıyorsa işine daha çok sarılsın. Önce size ve ailenize kendisini kanıtlaması gerekiyor. Ve sizin sanırım ben onu bırakırsam madde kullanmaya iterim diye vicdanınız el vermiyor, kendi içinizde git geller yaşıyorsunuz. Peki sizin kendinize karşı hiç mi vicdanınız yok? Siz gencecik bir kızı, yani kendinizi bilinmeze atacak mısınız? Bağımlılığı gerçekten tam anlamıyla alt edememişse ne büyük bir hayat mücadelesi yaşayacağınızdan haberiniz var mı? Burada bahsetmeyeceğim diğer sorun da eklenince işiniz daha zorlaşıyor. Bu sizin vereceğiniz bir karar ama acele etmeden, onu da iyice gözlemleyerek kararınızı verebilirsiniz.Hayatta bazen yol ayrımları gelir karşımıza, işte bu yol ayrımında vereceğiniz karar tüm yaşantınızı değiştirir. Sizin ve erkek arkadaşınız için en doğru seçimi yapmanızı diliyorum.

Sevgiler...

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim Tijen'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen