Hiç bilmediğim…görmediğim bi şehir gibiydin sen…ürkerek ayak basmıştım yüreğine ilk..ve içinde kaybolmaktan korkmuştum önce…var gücümle geri dönmek…her şeyden ve herkesten kaçmak istemiştim…o ilk anda tutmasaydın elimi…kaybolabilirdim de….ve ben kendim bile bulamazdım kendimi bi daha…. yeniden birini sevmek ve tanımaya çalışmak öyle zordu ki…geçmişi unutmak….ne çok insan gelip geçiyor ömrümüzden…kimisi bi an bile kalmıyor hatırımızda….onca yoldan…onca yağmurdan ve yalnızlıktan…onca insandan sonra gözlerimi kapatıp düşündüğümde sadece senin yüzün beliriyor karşımda şimdi….ve bütün insanlar kimliklerini kaybediyor….benim için her sabah dünya seninle yeniden kuruluyor….ve sadece senin ikliminde üşümüyor yüreğim…. bi şehrin sokaklarını keşfederken aldığım hazzı alıyorum seni tanıdıkça….bi şehir deyip haksızlık etmemeliyim belki de….çünkü seni ancak istanbulla kıyaslayabilirim…ancak bu şehir içimde yarattığın med-ceziri karşılayabilir……bununla berabe r...hiç bi şehir...hiç bi şarkı...hiç bir kitap ve hiç bi mutluluk benim olmanın yerini tutamaz.


ANNEN


Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.