Seni doğduğunda benden alıp yoğun bakım ünitesine aldıklarında hayatızın durduğu an başlamıştı.Her gün sütümü sağarak gelip, 5 dk lık izinle sana dokunamadan konuşurdum.Sen ise beni hissedip ayağını oynatırdın.7.gününde hayata tutundun artık seni cihazlar,serumlar değil;kendi kucağımda sana dokunarak,seni hissedip her anını yaşayarak,en güzelide emzirerek ben büyütecektim.Canım kızım,mis kokulu çiçeğim,sarı papatyam iyiki doğdun iyiki varsın...O güle yüzün bir ömür boyu hiç solmasın.Seni çok seviyorum.