CANIMIN PARÇASI OĞLUM'A...

Hep derdi annem ''anne olunca anlarsın'' ne zaman ona ''büyüdüm'' desem...Şimdi anlamaya başladım sen uykusuz kaldığında,dizini acıtıp ağladığında,gelip yeni öğrendiğin ''anne'' kelimesini tatlı tatlı söylediğinde,gecelerce seni seve seve izlerken,uyumadığım her Allah'ın gecesinde anladım ''anne olunca anlamanın'' ne demek olduğunu...Bir gün kendi lugatımdan ''anne''kelimesini toğrağa gömdükten 2 ay sonra senin geleceğini,içimde olduğunu öğrenmiştim.Öyle çok ağlamıştım ve sevinmiştim ki ''annem olmadan anne olmanın nasıl olacağını bilmiyordum'' Artık bir annem yoktu ama bir evladım geliyordu...İlkkez seni o ekranda gördüğümde ve erkek olacak dediğinde doktor kalbimin daha önce aşkla bile bu denli çarpmadığını anladım...Sonra seni beklemeye başladık...Bir sabah seni kucağımda bulmuştum.Artık o ekranda değildin tam da göğsümün içinde kalbimin üstündeydin...Sen sudan çıkmış şaşkın balık,ben ne yapacağını bilmeyen acemi anneydim...İlk başlarda bebeğin anneye annenin de bebeğe alışma zamanı olduğunu söylediler;öyle olmadı...Uyumak bile istemiyordum seni izlemekten,kucağımdan indiremiyordum kokun uzağa gitmesin diye...Bugün artık 15 aylık oldun...Ve her geçen an daha da kokundan uzaklaşırım endişesiyle hep tam da ''anne'' dediğin yerde oldum,oluyorum...15 ayın her gecesi senin gibi uykusuz bir bebek zor olsa da ben şanslı hissettim kendimi...Ne de olsa seninle daha çok zaman geçiriyorum diye...Öyle eğlenceli,öyle tatlı olmaya başladın ki ''annesiz anne olmayı'' sen bana kolay kıldın,çünkü beni hiç üzmedin,yormadın...Şimdi de yavrusuna sıkıca sarılan her anne gibi hayatın seni bir an dahi üzmemesi için bildiğim her dileği sana yolluyorum...Varlığınla hayatın ne kadar güzel olduğunu anlatıyorsun her geçen saniyemizde...Bütün hayat planlarımı kendi adıma alıp senin hayat akışına bıraktım...Artık 2 sene sonra şuraya giderim demek yerine ''oğlum şurayı görse mutlu olur mu'' yerini aldı...Veya 15 sene sonra kırışıklıklarım olur mu yerine ''oğlum kapıdan girse anne ben çıkıyorum dese'' demeye başladım...Sana çok teşekkür ederim oğlum,varlığınla beni ''anne'' yaptığın için...Sana çok teşekkür ederim oğlum gülüşünle hayatta ki en büyük başarımın evlat yetiştirmek olduğunu kanıtladın...Sana çok teşekkür ederim canımın parçası hayata farklı bir renkle bakmayı öğrettin...Ve iyi ki varsın...Her çocuğa dilediğim gibi seninde ömrün üzüntüsüz,yorulmadan güzellikle geçsin... Ve tıpkı bir şiirin dizelerinde ki gibi

Sana bakmak

Bir beyaz kağıda bakmaktır. Her şey olmaya hazır

sana bakmak

suya bakmaktır

gördüğün suretten utanmak

sana bakmak

bütün rastlantıları reddedip

bir mucizeyi anlamaktır

sana bakmak

ALLAH'A İNANMAKTIR!!!