Burçin’le (Orhon) 14 yıldır evliyiz. 14 yıl önce bir magazin dergisi Burçin’le olan ilişkimiz için ’15 günlük bir şey’ diye bir başlık atmıştı. Ama 14 yıl olduğuna göre demek ki hiç de öyle değilmiş! Daha ilk tanıştığımız aylarda bir kızımız olsun ismini de Ayşe koyalım diye hayal ederdik. Biz hep kız çocuğumuz olsun istedik. Allah da gönlümüze göre verdi. Şu anda da Ayşe ve Zeynep adında iki kızımız var. Burçin’in benden önceki evliliğinden Robin adında bir kızı daha var. Dolayısıyla üç kızımız var.

Kız çocukları bir başka

Benim hayattaki en büyük eğlencem kızlarım. İşten fırsat buldukça onlarla vakit geçirmeye çalışıyorum. Onları eğlendirmek için elimden geleni yapıyorum. Ama onlar da çok cici, akıllı ve uslular. Sağ olsunlar, babalarının bir dediğini iki etmiyorlar. Bazen tabii ki ufak tefek anlaşmazlıklarımız oluyor.

Her zaman şunu söylemişimdir; erkek çocuğumuz olsaydı üzülmezdim tabii ama iyi ki de kızlarımız olmuş. Kız çocuğu gerçekten de çok farklı. Allah bütün çocukların şansını, bahtını açık etsin.

Babalarına benziyorlar

Karakter olarak Zeynep’i kendime biraz daha yakın buluyorum. Onun yaşlarında ben de çekingen ve daha sakindim. Ayşe’nin de o sevimli haşarılıklarını kendime benzetiyorum aslında. Ben normal hayatımda çok daha ciddiyimdir. Zeynep’te de bu var. Mesela Zeynep 4 yaşındayken onunla birlikte bir reklam filminde oynadık. O yaşta bile yaptığı işi o kadar ciddiye aldı ki hayretler içinde kalmıştım. Robin de çok vicdanlı bir kız. Ayşe’yle Zeynep’e çok güzel ablalık yapıyor.

Ayşe’nin teknolojiyle arası çok iyi. Daha 3 yaşındayken bilgisayarın başındaydı ‘Kızım ne yapıyorsun?’ diye sorduğumda, ‘Tıklıyorum baba!’ diye cevap verirdi.

Üç kız kardeş

Ayşe’yle Zeynep’in arası çok iyi. Zeynep de bir abla olarak derslerinde Ayşe’ye çok yardımcı oluyor. Kızlarımın ikisi de kitap okumayı çok seviyor. İkisi de tam bir hayvan sever. Bir kedileri vardı ama daha sonra kaçtı. Ben kızlarımla resim yapmayı, birlikte ders çalışmayı çok seviyorum. Robin de derslerinde en büyük yardımcıları. Ayşe Türkçe ve İngilizce dersini, Zeynep de resim dersini seviyor.

Tiyatroya tutkunlar

Tiyatro tabii ki de hayatımızın büyük bir bölümünü kaplıyor. Ama sanırım kızlarım tiyatrocu olmayı düşünmüyor. İkisi de çok güzel dans ediyor. Annelerine çekmişler. Bazen Ayşe’ye evde dans etme krizi geliyor! Ben onlara hiçbir zaman büyüyünce şu mesleği yapın demedim. Kendileri hangi mesleği isterlerse onu yapsınlar.

Baba olmak kolay değil ama annenin sabrını da takdir etmek gerekiyor. Umarım ileride bizleri gururlandıracak işler yaparlar. Her zaman onların yanında olduğumu bilsinler bana yeter.