Giriş: 17 Nisan 2019 Çarşamba

Dağ taş ışık, yer gök aşk…

Eski yollarda yürümek istiyorum dedim, yürüyüş için düşündüğüm zamana Selahattin’e evde eşlik edecek bir arkadaş denk gelemeyince yürüyüş planımız gerçekleşemedi, yine de -bahçede eskiden ziyaret ettiğim yerlerde gezerek, o ilk karşılaşma anlarında hissettiklerimi hatırlamaya çalışarak, doğaçlama kalabalık olduğumuz bir anda Tahtalı’ya daha yakından bakan yeni mekânı keşfetmek üzere kadim yollarda arkadaşlarla yürüyerek, bi de üstüne eski defterleri karıştırmaya başlayarak- sözüme sadık kaldığımı düşünüyorum.

Selahattin’le artık uzun yollarda yürüyemesek de bahçe içinde küçük geziler yapıp ağaçlara, çiçeklere, büyümekte olan çocuklarımıza bakar gibi bakıyoruz. Artık tamam, bahçenin yetişkin ve yerleşmiş bitkileri ile ormanın dokusu birbirine karıştı, hayal edilen şey gerçekleşti şükür.

Bu sabah evden çıktığımda güneş bahçeye değmişti bile, bu saatlerde ev serin oluyor, güneşli bir yere yürüyüp ısınayım derken kendimi bilge keçiboynuzu ağacının altında bağdaş kurmuş, yüzümü güneşe dönmüş buldum. Artık eskimeye yüz tutmuş defterimin son sayfalarına yaklaşırken eskiden yazdığım tarihsiz notlarımla karşılaştım. Yazdığım andaki akışı, hislerimi hatırladım da, karşı tepenin ardındaki komşu bahçedeydik, 7-8 yıl olmalı, çok iyi geldi yeniden okumak:

yollar

suyun yolları

taşlar

arkadaşlar

ağaç kardeşliği

doğa arkadaşlığı

arka taş

suyun akışı

suyu durduran, direnç gösteren taşlar

ağacın etrafında elele tutuşan iki arkadaş

kutsal yollar

şükran

yürüdükçe yürüme isteği

akşam işleri

eve dönüş

tavukları kapatmak

sınırları zorlamak

küçük patikalar

geniş yollar

suyun aktığı geniş yollar

eski arkadaşlar

yeni arkadaşlıklar

arkadaşların yardımları

günün son ışıkları

ışığı takip etmek

suyu takip etmek

ışıklı yollarda yürümek

suyun aktığı

taşların durduğu

geniş yollar

geniş yollarda yürüyen ışıklı arkadaşlar

ışığa yürüyenler

bitkilerle

hayvanlarla

paylaşarak

yaşamı paylaşarak

tavuk gibi, dut ağacı gibi

dedelerimizin bahçesi

ninelerimizin bahçesi

ninelerimizin ışıklı bahçeleri

ışık töreni

ışıklı yollar

şık yollar

adım adım

nefesimizi kah tutarak

kah vererek

yürüdüğümüz

ışıklı geniş yollar

ışığı takip eden

günün son ışıkları kadar

ilk ışıklarının da izini süren

doğa arkadaşlığı

arkadaşlığın içinde yaşa

armağanın içinde yaşa

şükranlarını sun

elin ile yazdığın yazının birbirine karıştığı, mürekkebi şükürden bir kaleme dönüştüğü mucizelerin içinde yaşa

suyun üzerinde yüz

kıyıda bir kayık

suya karışmayı bekliyor

su da onu bekliyor

su üşütüyor dokunduğu yeri

suyla birlikte akarsan zorlanmadan

akışla gidersin

dünyanın bilinci

kozmik damla

yerçekimsiz gibi salınan

suyun küreleştiği damla

su damlası

kutlarla koşan kadınlar

köpeklerle konuşan kadınlar

erkek ve hayvan arketipleri

güçlü bir yaratık

bilge bir yaratık

yaratığa saygı

yaratana saygı

atalara saygı

dans

tören

şarkı

oyun

herkes bir şey olsun mu oyunu

yağmur olan var mı?

güneş olmak isteyen?

kim daha çok ışık istiyor?

karanlığa dayanamayanlar?

neden korkarlar?

neden karanlık kötü olsun ki

küçük bir ışıkla bile yol bulunabilir

dağ, yanına gitmek isteyene yolunu kolaylaştırırmış

ışıklarla arkadaş olur

seni çağırırmış güneşin peşinden

ona koşman için

ışık olurmuş dağ

Köprülerin altından çok sular akmış olsa da bazı şeyler hiç değişmiyormuş.

İçimden orman geçti, öyle öyle orman kafası oldum, sonra orman televizyonu. Ormanın kalbine yolculuk ise kolay iş değilmiş, git git bitmez bir yol. Kalbimdeki ormanda yol almaya devam ediyorum, mevsimler değişiyor orada da, aydınlıkla karanlığın dengesi sürekli değişiyor, ağır bi kış oldu, baharın tadına yeni varıyorum, önümüz yaz, hayat devam ediyor.