Denemeyi göze almak!

“Kral mahiyetini önemli bir görev için sınamak istemiş. Birçok güçlü ve akıllı adam etrafında toplanmış. Kral onları bu güne kadar görüp görebilecekleri en kocaman kapının önüne getirerek şunları söylemiş:

-Siz akıllı insanlar, benim bir sorunum var ve hanginizin bunu çözebileceğini görmek istiyorum. Burada krallığımdaki en büyük ve en ağır kapıyı görüyorsunuz. Hanginiz bunu açabilirsiniz?

Saray mensuplarından bazıları açamayız der gibi başlarını sallamış. Diğerleri, çevresindekilere göre daha akıllı sayılanlar, kapıyı yakından incelemiş, fakat onlar da açamayacaklarını kabul etmişler. Bu akıllı insanlar da böyle söyleyince, saraylılar sorunun çözülemeyecek kadar zor olduğu konusunda fikir birliğine varmışlar.

Sadece bir vezir kapının yanına giderek şöyle bir gözden geçirmiş ve elleriyle yoklamış, açmak için çeşitli yollar denemiş, en sonunda kuvvetle yüklendiğinde, ağır kapı açılmış. Meğer kapı zaten tam kapalı değilmiş ve açmak için deneme isteği ve yüreklilikle davranma cesaretinden başka bir şey gerekmiyormuş.

Kral vezire dönüp şöyle demiş:

-Sadece gördüğün ve işittiğine bağlı kalmadan, kendi gücünü devreye soktuğun ve denemeyi göze aldığın için saraydaki görevi sen alacaksın.

Kıssadan hisse:

GÖZLERİMİZLE MEVCUT IŞIK YELPAZESİNİN YALNIZCA YÜZDE 8’ İNİ GÖREBİLİRİZ.

GERÇEĞİ TAM OLARAK ALGILAMAMIZ MÜMKÜN DEĞİLDİR.

ETRAFIMIZDA OLAN BİTENİ İZLERİZ. SORUNLAR KARŞISINDA, OTURUR UZAKTAN BAKAR, BAŞKALARININ NE DEDİKLERİNİ DİNLER, DAHA ÇOK NEDEN YAPAMAYACAĞIMIZA KILIFLAR BULMAYA ÇALIŞIRIZ. BAŞKALARINI DİNLEYEREK ONLARI KENDİMİZDEN DAHA “AKILLI” KILARIZ.

OYSA ONLAR DA OLAN BİTENİN YÜZDE 92’SİNİ ALGILAYAMAYACAK DURUMDALARDIR.

YANİ “GERÇEKLER O KADAR DA GERÇEK” DEĞİLDİR.

O HALDE, NE YAPMAK GEREKİR?

SORUNLARIMIZIN ÇÖZÜMÜ İÇİN, SADECE KENDİ GÜCÜMÜZE İNANMAK, DENEME CESARETİ VE ADIM ATMAK YETERLİDİR.

SADECE VE SADECE İSTEKLERİMİZE ODAKLANMALIYIZ.

GÜÇLÜ BİR “YAPABİLİRİM” İNANCI HERŞEYİN ÖTESİNDEDİR.

UZAKTAN BAKMAYIN, DENEYİN.

VAZGEÇMEDEN DENEYİN.

GÖREMEDİĞİNİZ BİR ÇÖZÜM MUTLAKA VARDIR!