Sevme Eylemi!

Sevgi insanın tekamül etmekteki başarısının bir sonucudur.

Sevgi, insanın yükselme basamaklarının en sonuncusu ve en önemlisidir.

Bu basamakları çıkmadan, onları tek tek sağlamlaştırmadan tam anlamıyla seven bir insan olmak mümkün değildir.

Sevmeye giden yol, yükselmek için çalışmaktan,emekten, açık ve dürüst olmaktan, öğrenme coşkusunu kaybetmemekten ve bencillikten kurtulmaktan geçer.

Dünya hayatının kendisi de sürekli olarak yükselmek eyleminden başka bir şey değildir.

İnsanın bütün ilişkileri, hiç fark ettirmeden onu yükseltir.

Çalışıp emeğini kazanırken, aşık olup evlendiği zaman, çocuğu ile ilişkilerinde, komşularıyla ve dostlarıyla birlikte yaşarken, her an adım adım yükselir ve tekamül eder.

Sanki ağır ağır giden bir bandın üzerindedir.Bir süre oyalanabilir, gecikebilir ama duramaz. Hep ilerlemek zorundadır.

Bu ilerlemenin sonucunda giderek insan belli bir kıvama gelir.

Güçlerini tam kullanan bir varlık haline gelir. Kendini daha çok gerçekleştirir. İyi ve doğru düşünür. İnsanları daha iyi anlar daha kolay bağışlar. Artık onları yargılamaz. Sorun getirici değil, çözüm üretici olmaya başlar. Yenilikler ortaya çıkarır.

Hem kendi yükselmesine, hem de başkalarının yükselmesine önem verir.

Aynı bir ağaçın meyvesini olgun bir şekilde sunması gibi kendi deneyimlerini başkalarına sunar.

Böyle bir insan bir başka şekilde söylersek, artık seven bir insan olur.