Düşün düşün, çoktur işin...

Ozan artık okula gitmek istemiyor. Ya da belli ki o okula, ya da o öğretmene gitmek istemiyor.


Çünkü çok yeni tanıştığı tatlı seramik öğretmeninden ayırıp eve getirmekte epey zorlandık. Okuldaki genç İngilizce öğretmeni ile de arası çok iyi. Hatta onunla sınıfta gölge öğretmen olmadan ders yapabilmeye de başlamıştı. Kimin onunla gerçekten ilgilendiğini, içten sevdiğini çok net anlar bizim çocuklar.


Derdi öğrenmekle değil, öğretenle ve nasıl öğretildiğiyle. Bu kesin.


Bahar geldi mi coşan hormonlar ve benzeri mikrobiyolojik arkadaşları zaten her yıl bazı sinyaller verir. Havalar değiştikçe bizim çocukların da huyu suyu değişir. Bambaşka yepyeni haller, tavırlar karşımıza çıkar, bünyeyi ele geçirir.


Ele geçirir diyorum. Çünkü otizmli bir çocuğun içinde olan bitenleri kelimelerle ifadesi oldukça kısıtlı olabildiğinden, bazen biz bu durumları anlayıp çözüm geliştirene kadar her şey çoktan olup bitmiştir. Ve 100 metreyi saniyenin onda biriyle kaybetmiş atlet gibi hevesimiz kursağımızda kalıverir. Usulca bir sonraki mevsimi bekleriz.


Bizim hayatlar genelde hiç kimseninkilere benzemez. Otizm ve otizmli çok kendisine has bir yaşantıyı beraberinde getirir. Diğer annelerle de konuşur gelecek etapta başımıza geleceklere dair tüyolar edinmeye, çareleri erkenden geliştirmeye çalışırız. Ama dedim ya bizim çocuklar bir başkadır. Çoğu zaman otizmde ödevler ve sınavlar en çalışmadığımız yerlerden gelir.


Bu kez Ozan okulla ilgili tavrını çok net, çok kesin belirtilerle, hatta keskin sözel ifadelerle ortaya koydu. Artık okula gitmek istemiyordu.


Sınıfta daha ilkokulun ilk aylarında başlayan sorunlar. Üçüncü kez değişen okul yöneticileri. Her veli toplantısında mümkünse her şeyin sorumlusu olarak velileri ilan eden bir tavırla karşılayan bir eğitimci modeli. Ve eğitim sistemi adı altında anlatmaktan bile utanacağım daha neler neler.


Sabır sabır diye diye ikinci sınıfın baharına ulaştık.


Öğretmen birinci sınıfın ilk günlerinde ‘acaba otizmle ilgili biraz motivasyon olur mu?’ diye verdiğim Temple Grandin filmini bile hala izlemedi. ‘Siz Ozan’la çok iyi ilgilenmişsiniz, çok ilerlemiş’ demek dışında konuyla herhangi bir ilgi kurduğu da söylenemez. Sınıfına verilen iki ‘zor çocuk’ bir kaç sinir bozucu olaydan sonra aileleri tarafından okuldan alındı. Diğer ikisi arada bir öğretmen tarafından zaman zaman hırpalansa da belli ki aynı biz gibi biraz da seçeneksizlikten hala aynı sınıfta. Onlarla ilgili her sorun yaşandığında Ozan öğretmenden biraz daha uzaklaştı. Bir kaç kez sınıfta ‘yeter’ diye öğretmene bağırdığı dahi oldu. Artık neredeyse onunla ilişki kurmaktan de vazgeçmiş durumda.


Üç yıldır hep ‘buna da şükür’ diye tamamen tek başımıza uğraştık da uğraştık. Okulda otizmli bir çocuk için gereken hiç bir destek zaten yok. Olmaması da herkesin normali. Yasa ve yönetmeliklerde belirtilen hiç bir eğitim aracı, yöntemi uygulanmıyor. Fakat bu bizim dışımızda hiç kimsenin umurunda da değil.


Milli Eğitim de bunun sonuna kadar farkında olmasına rağmen bu konuda kılını dahi kıpırdatmıyor. Herkes olan bitenin gayet farkında ama bizim çocuklarımız bizim dışımızda belli ki kimsenin umurumda değil. Böyle gelmiş böyle gider deyip herkes ay başında maaşını almaya bakıyor. O kadar.


Devlet okulu olduğu için ve daha önce açtığımız davanın da etkisiyle sadece orada olmamıza bir şekilde izin verilmiş oluyor. Ve bunun adına da eğitim deniyor. Daha ne isteyeceğiz ki. Biz de bir hoşuz.


Ama görünen o ki Ozan tüm bunlardan giderek daha çok zarar görüyor. Kısa bir süre önce okula götürmeye çalıştığımızda her sabah yolumuza çıkmaya başlayan öfke nöbetlerini ortadan kaldırmak için onu biraz şehirden uzaklaştırınca anladım ki çocukta aslında hiç ama hiç bir sorun yok. Sorun tamamen okulda.


Bense zaten son zamanlarda sürekli kendimi tutmakla, dizginlemekle, gidip bir dava daha açmamak ve yine yıllarımı mahkemelerde sürünerek geçirmemek için sakin olmaya çalışmakla meşgulüm. Bir yandan da Ozan’a gerekli olan spor ve diğer terapiler için çareler geliştirmeye, bütçeleri bulmaya, tüm bunlar için işimi yürütmeye ve mümkünse kendim de biraz yaşamaya uğraşıyorum.


Bizi tanıyan herkes her gördüğünde bana soruyor. ‘Ozan nasıl, eğitimi nasıl gidiyor?’ Nasıl olsun. Bu ülkede yaşayan her otizmli gibi. Berbat. Eğitim falan yok. Kaynaştırma yok. Arada kaynatma var. Ne haliniz varsa görün var. Bol bol laf var. İş yok.


Ama herkese tek tek anlatmaya takatim kalmadığı için kısaca ‘fena değil işte, idare ediyoruz’ deyip geçiştiriyorum. O arada çocuğumun yılları, bizim emeklerimiz boşa akıp gidiyor.


On günlük blok devamsızlığın sonunda öğretmeni Ozan’ın yokluğunu ancak fark edip arayınca ‘zaten her dönemde tüm derslerine beş verip gönderiyorsunuz, hiç mi eksiği yok’ dediğimde söyleyecek hiç bir şey bulamıyor. Okul yönetimi falan filan diye geveliyor.


Zaten biz bir sonraki etapta başımıza gelecekleri de diğer ailelerin yaşadıklarından biliyoruz. Ozan’ın okulda arkadaşlarıyla ilişkisi çok iyi. Onlara gösterdiği sevgi ve sakin ruhu yüzünden belli ki onlar da onu çok seviyorlar. Çünkü hala çocuklar, küçücükler. Ama işler biraz daha ilerleyip hepsi sınavlara çalışmak zorunda kalıp, üstlerindeki baskılar arttıkça Ozan’ın sınıftaki hareketleri, zaman zaman yaşadığı tepkileri, duyusal tetiklenmeleri, dürtüselliği falan biliyoruz ki sorun olacak.


Çünkü şu an olduğu gibi o zaman da bunların tümünü halletmesi gereken biz olacağız. Ve pek çok aile gibi biz de bunu tek başımıza başarmakta zorlanacağız.

Sonra da tipik ‘ acaba başka okula mı geçseniz, ne oldu böyle, gayet iyiydi, neden böyle oldu’ deyip köşesine çekilecek eğitim sistemi. ‘Bizim çocuklara engel olmaya başladı, alın bu sınıftan’ diye başımızın etini yiyecek diğer veliler.


Okul değiştirdikçe bozulan sinirler. Çocuğun sürekli istenmeyen biri hissiyle ergenliğe girmesi. Tüm bu süreçler içinde doktor doktor, terapist terapist gezmeler. Tüm bunları becereceğiz derken bozulan sinirler, boşalan cepler, yorulan kalpler, elden akıp giden çocuğunu nasıl bir ülkede bırakıp öleceğini bilmeden geçen, geleceği belirsiz bir hayat.


Çare ne mi?


Bilmiyorum.


Şu sıralar yine nasıl bir çözüm bulabiliriz diye düşünüyorum, düşünüyorum.


Tabii ki bu ülkede hep başımızda olan o ünlü deyişi de unutmadan...


Düşün, düşün, çoktur işin...

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir neyimiz doğru ki(!)demedn geçemeyeceğim,allah yardımcımız olsun..size güç ,kuvvet-moral versin
    CEVAPLA
  • Misafir paylaşımlarınızı hep içim burkularak okuyorum...azminize ve mücadele gücünüze hayranım...bilinçli bir anne olarak bu mücadeleden zaferle çıkacağınıza yürekten inanıyorum...yolunuz açık olsun,sevgiler...
    CEVAPLA
  • Misafir bu ülkede zor bir iş bu hiç bir sorunu olmauan çocukları eğitmek bile bu sistem içinde çok zor ülke değiştirmek daha akıllıca sanki
    CEVAPLA
  • Misafir evettt düşün düşün çoktur işin......bu hepimizin işi, görevi...bu çocuklar bizim,çocuklar bizim geleceğimiz.lütfen bir ve birlik olalım.duyalım,duyuralım,birilerinin kulağına su kaçıralım.artık hareket zamanı.....
    CEVAPLA
  • Misafir zor zor okuldaki ogretmenede disardakinede zor ama en zoru anneye bazi otistik cocuklarimiz anneyiyi 5 dk dinlendirmiyor cok zor. paylasilmasi gereken bir sorumluluk diye dusunuyorum
    CEVAPLA
  • Misafir allah yardımcınız olsun şafak pavey'i bile bezdirdiler daha ne denebilir ki, umarım ozanların yetişkinliğindeki ülke şimdikinden çok daha iyi olur. diyanete ayrılan 5 katrilyona yakın bütçenin onda biri bu özel çocuklarımız için ayrılsa belki geleceğe dair insanı bu kadar karamsar yapmazlardı. yine de, gecenin en karanlık olduğu an aydınlığa en yakın andır sözünün gerçek olmasını diliyorum.
    CEVAPLA
  • Misafir sizi ve ozanı çok seviyorum, uzun zamandan sonra sizden haber aldığım için çok mutlu oldum, burdayim ve her daim yaninizdayim
    CEVAPLA
  • Misafir otistik çocuklar için özel bir okul kurma hayali çok mu imkansız... mutlaka bir çözümü olmalı bu işin....bir öğretmen olarak düşüncem bu konuda eğitim almak isteyen duyarlı pek çok öğretmen bulabileceğiniz....kolaylıklar diliyorum ben de...
    CEVAPLA
  • Misafir öğretmen ne yapacağını bilmiyor..emin olun siz ondan daha bilgilisiniz..
    CEVAPLA
  • Misafir allah yardımcınız olsun ama biliyorum ki oluyor. ozan çok şanslı bir çocuk sizin gibi savaşcı bir annesi var. siz onun için bu ülkede mümkün olan en iyi ortamı hazırlayacaksınızdır. sizin de bu dünyada ki misyonunuz bu imiş. evet zor evet çok yorucu evet çok hırpalayıcı olabilir ama önder olmak böyle bir şey değil midir çoğu zaman. ozan nezdinde binlerce çocuğunuz var sizin uğruna koşturduğunuz. bunu düşünün lütfen. çok bunaldığınızda bu sizi tekrar ateşleyecektir. durmayın, yılmayın. siz seçilmişsiniz. özel ve güçlü bir insansınız. uğraşılarınız muhakkak bir sonuç verecektir.
    CEVAPLA
  • Misafir sevgili sedef hn. misafir rumuzlu kişinin yorumlarına katılmamak mümkün değil.gönlümüz tabiki bu durumda olan kişiler için devletin konuya hemen el atıp şefkatli kolları ile bu çocuklarımıza sahip çıkmasını istiyor.en azından konu ile ilgili çözüm üretmesini istiyor.ancak..... yazınızdan mümkün olmadığını anlıyorum, burası sözün bittiği yer oluyor... allah yardımcınız olsun..
    CEVAPLA
  • Misafir bu eğitim sisteminden disipline olması dışında bir fayda sağlayamayacağına eminim ben. gerçi ona da gerek var mı bilemiyorum. okuma yazmayı söktüyse bırakın ilgi alanlarından birine yönelsin. daha huzurlu ve verimli olabilir ve o da siz de daha az yıpranırsınız. kaçmak belki ama...
    CEVAPLA
  • Misafir bu hikayeden okadar çok varki, kaleminize sağlık sedef hanım
    CEVAPLA
  • Misafir diyarbakırlı bir ülkücü olarak elimden ne gelirse yaparım
    CEVAPLA
  • Misafir bende aynı sorunların bın katını yasayarak 5. sınıfa kadar okuttum. ama cektiklerimi dusununce kendime de cocugada bu acilari yasatmasaydim diyorum. 0 bes yilim kayip, cektigim acilar anlatilmaz. onu spor ve sanat kurslarina goturup ilk okulu disardan bitirseydi daha cok sey kazanirdi. simdi oglum yetiskin ve o 5 yilda hic bir sey kazanmadi.
    CEVAPLA
  • Misafir bizim egitim sistemimizdeki bu dislama ve ilgisizlik sadece otizmli çocuklar için degil, 'degisik' olan her çocuk için ne yazik ki. kolay gelsin.
    CEVAPLA
  • Misafir düşüncelerinizi ve yaşadıklarınızı çok net ifade etmiş, çok güzel tespitlerde bulunmuşsunuz.... şimdilik sadece okuyup paylaşabiliyoruz yazdıklarınızı ama siz gerçekten zor olanla uğraşan anneler bu şekilde yazıp anlatmaya devam ettikçe biz de yararımızın dokunacağı bir takım yöntemler geliştiririz diye umut ediyorum... sevgiler & saygılar
    CEVAPLA
  • Misafir eğitmenler arasında sağduyu sahibi kişiler varsa,onlar aracılığıyla bazı olumlu değişikliklere girişim yapılamıyor mu? sizlere kolaylıklar!
    CEVAPLA
  • Misafir bu haksız uygulamaya şiddetle karşıyım, allah kolaylık versin, her zaman yanınızdayız.
    CEVAPLA
  • Misafir Yorgun oldugu anlarda yilginlik gosterse de cesur yurekler, biraz nefeslendiginde kendisi oluverirler. Siz de birkac nefeslik bir mola anindasiniz.İnaniyorum ki ben bu yaziyi yazmaya cebellesirken siz yine kosuyorsunuz doludizgin... Kolayliklar dilegimle......
    CEVAPLA
  • Misafir ne söyleyebilirim diye düşündüm bir süre ve çaresizlik içinde bakakaldım sayfaya.yalnızca size kolay gelsin, her zaman paylaşmaya hazırız diyebiliyorum. sevgiyle..
    CEVAPLA
  • Misafir ne güzel anlatmışsınız bulunduğumuz debelenipte çıkamadığımız çukuru..diyecek başka birşey bulamıyorum...çocuklarımız ahhhh
    CEVAPLA
  • Misafir allah kolaylık versin. başına gelmeyen bilmez karşılaştığınız zorlukları. yine de siz kimseden bir destek görmeden başarmak zorundasınız bütün güçlükleri. ve başaracaksınız, buna inanın.
    CEVAPLA
  • Misafir bence özellikle borderline tanımına giren çocukları devlet normal okullara kaydetmeli ve eğitimi bu şekilde yeniden düzenlemeli
    CEVAPLA
  • Misafir sizin ugrasilarinizi takdirle karsiliyorum.ayni durum benim torunumda yasadi hem hollandada otizm mcdd ilk okullarda egitim goremedi su an beledeyinin yardimiyla bir aktive merkezine basladi dokuz yasinda kolay gelsin her zaman yaninizdayim
    CEVAPLA
  • Misafir özellikle eğitimcilere sesleniyorum, lütfen duyarlı olalım!!!
    CEVAPLA
  • Misafir pes etmek yokkkk, sizler öncüsünüz.üzülmek sorun çözmüyor, sizleri kucaklıyorum.
    CEVAPLA
  • Misafir bu işler acaba başka ülkelerde nasıl çözülüyor . çok zor bir durum .
    CEVAPLA
  • Misafir her zaman sizinle birlikteyim ama elimden gelen bu.sakın pes etmeyin i saallah her sey cok gu
    CEVAPLA
  • Misafir sedef hanım sizi hayranlıkla takip ediyorum. çabalarınız yalnızca ozan için değil ülkemizdeki tüm engelli çocuklar için çok değerli. bir anne olarak her zaman yanınızda olduğumuzu bilmenizi isteriz. yetkililerin duyarsızlığı kanımızı donduruyor. her gün milyonlarca öğrenci bu ülkenin okullarında heder oluyor. sizin gibi ilgili annelerin çoğalması umudu ve dualarımla. betül
    CEVAPLA
  • Misafir ahh ahh deriin yaralarımız çok iş ve yol var yapılması gereken ama sorun çözecek yokki
    CEVAPLA
  • Misafir ozan sizin oglunuz olsa idi ne yapardiniz?
    CEVAPLA
  • Misafir aalsef aynı durumdayız çare nerde çözüm nerde?okullarımızın hali ne olucak bu çocuklara kim destek çıkıcak.benim kardeşim sonradan görme engelli oldu bu zekasınıda etkiliyor.ama çok sevdiği arkadaşı sayesinde kendi adını onun adını yazabiliyor çok güzel resim yapıyor okuluna resmen aşıktı şu anda gitmemek iin direniyor neden? çünkü sen görmüyosun zaten bizde seni görmeyelim kafasında olup en arka sıraya oturtan bizim hocalarımız 23 nisan hazırlıklarında sen yapamazsın deyip kenara atan bizim hocalarımız görmediği için gidip öğretmen masasına oturunca azarlayan bizim hocalarımız!!!
    CEVAPLA
  • Misafir bu ülkede ne doğruki heleki böyle özel durumu olan çocuklar ve yetişkinler için bir şeyler yapılsın maalesef ailelerde kendi kaderine terk edilmiş yapacağımız sadece elimizden geldiğince onlara destek çıkmak gerisinide allaha bırakmak
    CEVAPLA
  • Misafir devletimizle gurur(!) duymak için harika bir gün!!!
    CEVAPLA
  • Misafir çocuklarımıza, ana babalara, bütün yurttaşlarımızın hak ettiği muameleyi yapmayan tüm yetkililerin allah müstehakını versin...
    CEVAPLA
  • Misafir ozanın en büyük kabahatı isveç'de doğmamış olması. buna da şükür, ya afganistanda doğmuş olaydı?
    CEVAPLA
  • Misafir karacabeye taşının. çok ciddiyim.
    CEVAPLA
  • Misafir çaresizlik...
    CEVAPLA
  • Misafir allah yardımcınız olsun
    CEVAPLA
  • Misafir <sevgili sedef erken, yazınızı ve çaresizliğinizi kahrolarak okudum. bir bakanın mersedes makam otolarına harcanan parayı çerez parası diye tanımladığı, kimi yaratıkların devleti eline geçirenlerin neresini yalayacağını şaşırdığı, kimi bakan karılarının rüyaları üzerine tedavi için devler tarafından abd ye gönderildiği, ülkemizi korumakla yükümlü ordunun yurtsever komutanlarının suçsuz yere beş sene hapiste tutulduğu, kimi belediyelerde işsiz türk yurttaşlar yerine suriyeli göçmenlere iş verildiği, kimi iş ademlerinin (?) milletin a*****ı ******i, yasalara uymayan yandaşlar (karakter...
    CEVAPLA
  • Misafir yolun başında olan bir anne olarak sizin paylaşımlarınızı yakından takip ediyorum. eyvah eyvah, aman allahım vb sözler söyleyerek laf kalabalığı yapmak istemiyorum. çoğu ailenin yaşadıkları zorluklar ortada. benim dileğim çocuklarımız için eğitim anlamında istediğimiz mucizenin gerçekleşmiş olması. umarım o günleride görürüz. sevgiler
    CEVAPLA
  • Misafir okurken, yazılacak daha ne çok şey var ama bizim ne yazmaya ne de derdimizi anlatmaya halimiz kalmamış onu farkettim. tüm enerjimizi çocuklarımıza vermemiz gerekirken sistemle insanlarla kurallarla engellerle boğuşup duruyoruz her birimiz. yolunuz hep açık ve aydınlık olsun. gül & efe
    CEVAPLA
  • Misafir ne güzel anlatmış.
    CEVAPLA
  • Misafir allah yardımcınız olsun demekten başka bir şey gelmiyor ne yazık ki elimizden. ancak şunu açıkça söylemek istiyorum. 2 çocuğum var ve bu ülkede okula göndermeyi hiç ama hiç istemiyorum. heidi gibi bir dağın tepesinde kulübede yaşasak, daha mutlu bir yaşam süreceğimizden hiç şüphem yok. okul(!) dediğimiz şu kanserli yapı, sisteme mürid yetiştiren bir çiftlik sadece...
    CEVAPLA
  • Misafir çözüm ancak yetkililerin bu konuda duyarlı ve bilinçli olmasıyla mümkün. keşke çerez paraları değerli varlıklarımız için harcanmış olsa...
    CEVAPLA
  • Misafir okula göndermeyin, içi boşaltılmış bir eğitimin değil otizmli çocuğa normal çocuğa bile faydası yokken bu kadar mücadele etmenin çok da iyi olduğundan emin değilim. bazı oluşumları belki de bizim yapmamız en güzeli olacak.
    CEVAPLA
  • Misafir davanizin ilk gununden itibaren sizi takip ediyorum bir egitimci olarak turkiyenin icinde bulundugu egitim coplugunde debelenmesi ben ve benim gibi arkadaslarimi derinden yaraliyor. mucadelenizde sonuna kadar haklisiniz pes etmek istediginiz donemler elbette oluyordur ama o anlarda bizimde yaninizda oldugumuzu hatirlayin ne olur ozan da her birey gibi edit egitim hakkindan yararlanmali
    CEVAPLA
  • Misafir hepsi bizlerin çocuğu,farkında olalım ve gerekeni yapalım...
    CEVAPLA
  • Misafir bu ülkede umut verici şeyler olmayacak mı? işi zaten çok zor olan bu ailelere karsı siz nasıl davranıyorsunuz? ötelileştirmeden destek olma aşamadına me zaman gececegiz?
    CEVAPLA
  • Misafir !
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.