Sevgilim Kürt diye ailem istemiyor...

Merhaba Yeşim abla, ben 21 yaşında bir genç kızım. Benim de derdim ailemle... Sevgilim Kürt diye istemiyorlar, ben ise Sinop’luyum. Ailem asla olmaz diyor bu duruma, biz üniversitede tanıştık. Onun gibi bir insan tanımadım, benim her kötü günümde, ailem bile destek çıkmazken o hep yanımda oldu. Sevildiğimi o kadar çok hissediyorum ki… Aslında çok güveniyorum, şu ana kadar küçük yalan dahi olsa söylemedi. Söyleyecek olsa, kızacağımı bildiği için itiraf ederdi. Çok dürüst ve çok saygılı. Böyle bir insanı sırf Kürt olduğu için, ailem istemiyor diye asla bırakmak istemiyorum. Ama ailemin zincirlerini de kıramıyorum. Annem babamı da hep dolduruşa getiriyor. Biz annemle hiç anne-kız ilişkisi kuramadık. O hep oğulcudur. Ben ne yapsam gözüne batar. Bana bir akıl verin. Ne yapmalıyım? Aklım o kadar çok karıştı ki anlatamam. Şimdiden kolay gelsin, teşekkür ederim.


Yeşim Tijen'in cevabı:


Yazınızdaki kara kutuyu açınca mutsuz bir genç kız çıktı içinden, biraz buruk, biraz yaralı bir genç kız. Nerede kaybetti anneniz sizinle olan iletişimini, halbuki çocukları olunca annelerin hedefi en iyi anne olmayı becerebilmek olur. Gönüllerinde yatan bu iken ardarda gelen çocuklarını büyütürken kafalarındaki o ideal anneyi, hayatın gailesi, aile sorunları, maddiyat derken yitirirler. Kınadıkları ön teker, anneleri gibi davranmaya başlarlar. Yemeklerini yapıyorlar mı, onlara odanı topladın mı diyorlar mı, kıyafetler, ihtiyaçlar alınıyor mu, ders çalış da diyorlarsa tamamdır. Çocuklarıyla ilgili anne olduğuna inandırırlar kendilerini, bunun ötesine gitmeden büyütürler çocuklarını. Bu iletişim yoksunluğuyla çocuklar genç olur. İlgisizlik, sevgi sözleri söylense de kuru sözcükler bir şey ifade etmez, o sevgiyi hissedemeyen çocuklar anneden uzaklaşırlar. Paylaşmamaya sadece aynı evde yaşamaya başlarlar. Ne yazık ki bu yitirilen bağ bir daha kurulamaz. Uzak bir anne-evlat ilişkisi ileriki yıllara da taşınır. Oysa annenin arkadaşlarına, günlere, televizyon izlemeye ayıracak bolca vakti vardır. Çocuklarının hayallerini, korkularını, sevdalarını bilemeden onları yalnızlaştırarak hazin bir çocukluk hikayesini tutuştururlar ellerine. O hüzünlü yalnız çocukluk sülük gibi yapışır o çocukların üstlerine, bir türlü koparıp atamazlar çocukluklarındaki huzursuzlukları, eksiklikleri bazıları aşabilseler de bazıları o zamanların yaralarını saramadan ömür geçirirler yaralı ve bereli. Sanırım işte buna benzer kopuk bir bağ annenizle yaşadığınız. Annelerin evlatlarını çok sevdiklerine kuşku yok, bu su götürmez bir gerçek. Kayırmalar da olabiliyor, belki elinde olmadan, erkek çocuğuna karşı, erkek çocuğunu güç olarak görüp bundan haz duyarak daha bir eğilim gösterebilir oğluna. Halbuki kız çocuklarının da birer birey olarak hazırlanması gerekir hayata. Kızların önce kendileri sonra da eşi tarafından korumaya alınacağı düşüncesiyle birey olması gerekmemektedir onlara göre, o hep korunacak biridir.


Nereden bilecekler çocuklarının hayallerini? Kimler dokunmuş onların ruhuna? Kimin umurunda onların sevdaları? Bu umursamazlık, boşvermişlikleriyle kızlarıyla aralarına ördükleri duvarı daha yükseltirler. Sizin annenizle aranızdaki duvar da git gide böyle yükselmiş uzaklaşmışsınız ailenizden. Onun kardeşlerinize farklı, size farklı yaklaşımını gözlemek, bir erkek arkadaşın sıcacık yaklaşımı, ilgisiyle bir nebze ötelense de yine gündeminize gelmiş oturmuş evlilik arzunuza karşı gelmesiyle. Ne yazık ki bazı aileler bağnaz düşünce şeklinden kurtaramıyorlar kendilerini, buna gayret de etmiyorlar. Oysa insanın nereli olduğundan daha önemlidir iyi bir genç olup olmadığı. Bazı konuları toplum olarak kendi içimizde aşmamız zaman isteyecek gibi gözüküyor. Bu yolda telef olan sevgiler de olacak, direnip kazananlarda. Sevgi güçlüyse zaman, sabır ve kararlılıkla illaki bu çıkmazlarda bir çıkış yolunu bulabilir sevenler yılmazlarsa. Siz de eğer eminseniz sevginizin arkasında durun, annenizle açık açık konuşun. Erkek arkadaşınızla tanıştırıp daha yakından tanıyıp farklı düşünmesini sağlayabilirsiniz. Annenize duygularınızı anlatın, ne kadar istediğinizi anlamasını sağlayın. Onun istememesinin nedeni sadece nereli olduğuyla mı ilgili? Hayıra bu nedenin yetmeyeceğini anlatmaya çalışın. Olur ya gerçekleştiremezseniz arzunuzu, bu konuyla ilgili aklınızda kalacak soruların cevabını yarınlar verecek size, ama tabi ki temennim bu değil. Çözüm annenizde gözükse de sizin tutumunuz kararlılığınız çok önemli. Hayatta hep iki yol ayrımı vardır, yan yollara sapmadan sevgisine ve kişiliğine güvendiğiniz çocuğun elini de sıkı sıkı tutun. Aile sizin aileniz olduğuna göre onları ikna etmek size düşüyor. Size hatırlatayım sevgili okurum, Karadeniz kızları inatçıdır tuttuğunu koparır. Sevgiler…


***

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...


İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com


@yesimtijen


Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Merhabalar yeşim hanım benim de erkek arkadaşım Türk ben kürdüm diye ailem istemiyor. Güvenmiyolar tanımıyorlar diye ama ben onu çok çok istiyorum. Babam da çok sinirli biri hiç birsey söyleyemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum 23 yaşındayım hala yasin için küçük diyorlar lütfen bi akıl verin ben ne yapmalıyım
    CEVAPLA
  • Misafir Merhaba yeşim ablacımm ailem sevgilim kürt ve evin tek erkeği olmadığı için onu istemiyor ayrılıcaksın diyor oysa tanısa o kadar iyilerki iki buçuk senedir hayatımda ailemle konuştum onu ne kadar sevdiğimi ne kadar iyi olduklarını anlattım ama banamısın demiyor ne yapmalıyım yeşim abla şimdiden verdiğin cevaplar için teşekkür ederim
    CEVAPLA
  • Misafir Merhaba ben evlenemeden bir çocuğum oldu ve ailem babasıyla asla evlenmemi istemiyor sevgilim kürt olduğu için hemde sabıkalı zannediyor lar aslında değil ne yapmalıyım
    CEVAPLA
  • Misafir Ben 19 yaşındayım sevgilim vanlı babam bana hep kürt getirme evime der. Ne yapacağımı bilmiyorum çok seviyorum onu şuan daha zamanımız var fakat korkuyorum annem benim yanımda fakat babam baskın bir karakter oldugu için sıkıntı olucak ama ben seviyorum ve vazgeçmeyi düşünmüyorum.
    CEVAPLA
  • Misafir Merhaba yeşim abla ben tokatliyim o karslı ben 22 Yaşındayım sevgilim var ve ciddi düşünüyoruz ama ailem kürt olduğu için onaylamiyo ilişkimizi ailem alevi istiyo tokatli olsun ama bizim köylü olsun istiyo yabancıya asla vermem diyo ama ben sevgilimle ciddi düşünüyoruz hayallerimiz var ondan vazg
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.