Giriş: 21 Nisan 2017 Cuma

Evliyim, o da evli ama...

“Merhaba Yeşim Hanım. Yıllar önce ailemle yurt dışından Türkiye'ye döndük. Aradan 1 yıl geçti ve ben çok küçükken, 30 yaşında biriyle zorla evlendirildim. Sevmeye çalıştım eşimi, olmadı. Bir yıl ilişki yaşayamadım fakat zamanla aşık olmasam da ısınmıştım ve şimdi çocuğumuz da var. Aradan 7 yıl geçti ve bir ortamda ben biriyle tanıştım. Kendisi öğretmendi. Onu sevdim, çok sevdim ama o da evli ve onun da çocuğu var. Önceleri mesajlaştık, kısa ve romantik bir süreç geçirdik. Başta evlilik gözüyle bakıyordum ben olaya, sonuçta evlilik olmadan da asla cinsellik düşünmedim ama bu kişi önce bir tanışalım sonra evlilik de olur vs dedi. Tabii evde buluşmak zorunda olduğumuz için malum cinsellik de oldu 2. buluşmamızda. 3 yıldır iyi kötü ilişkimiz oldu. Fakat zamanla ben evlilik deyince hep kaçamak cevaplar verirdi: 'Hele bir önünü gör, okulunu bitir' vs gibi. (Ben de okuyorum bu arada.)

Ben diretince olmaz dedi, ben de bitirmiştim o zamanlar, ayrıldık ama 5 ay geçince 'özledim' gibi mesajlar çekti. Ben de sevdiğim için onu bu şekilde 2 kez kabul ettim. Artık evlilik olmayacağını kabullendim fakat artık yoruldum, çünkü ilişkimiz boyunca mesaj yazarım, keyfi isterse cevap verir istemezse vermez. Bana iyi geceler mesajı atmaz ama internette oyun oynar… Tanımadığı birçok kadın, kızı ekler. Kim bunlar deyince bir iki söyledi, sonra beni Facebook’tan çıkarttı, kıskançlık olmasın diye… Hep bir bahanesi vardı yani yaptıklarına ve yalanlarına ama sorsanız çok düzgün biriymiş gibi tanıtır kendini. Bir tek gül almışlığı yok 3 senedir. Borç para istedi üstelik benden ama sorsan delikanlı (!) geçinir…

Geçen de kavga ettik (benim güvenmemem sonucu) bana bitsin dedi ama konuşuyor da mesajda benle.. Yani vesselâm ne net bitiriyor ne de devam diyor... Süründürüyor resmen...

Benim yalvarmamı istiyor devam etmek için oysa 5 ay aradan sonra gelip devam edelim diyen kendisiydi...

Bu tarz bir ilişki beni çok üzdü. Günlerdir ağlıyorum, mutsuzum... Şimdi hata benimdi ya bu kez, özür dileyip bununla devam mı edeyim diye düşündüm hatta ama düşünüyorum da devam etsem ne değişecek? Artık bu bahane ile bitsin tamamen diyorum... Sorun şu ki; nasıl unutacağım? Maalesef seviyorum hâlâ… Evler yakın, aynı mahalledeyiz. Parkta, markette, her köşe başında görebilme ihtimalim var, çok mutsuzum... Onsuz nasıl devam edeceğim hayata? Unutamıyorum... Ne olur bana bir fikir verin...”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Artık birçok erkeğin ve onlar yetmezmiş gibi birçok kadının da evlilik kurumuna saygısı kalmadı. Bunu hayatın içinde türlü vesilelerle görüyoruz. İnsanların artık iradelerini kullanmak işlerine gelmiyor. Kendilerini koyvermişler. Yaşamlarında mutlu olamayan veya oldukları kadarıyla yetinmeyen bu insanlar dolayısıyla da arayış içine giriyorlar. Bu arayış duygusuyla kapılarını aralıyorlar. Kapı aralanınca açık olan kapıdan birileri içeri giriyor. Siz de yeterince benimseyemediğiniz evliliğinizle kapıyı aklınızda açık bırakmışsınız. Akılda hep bir başkasıyla olsaydım mutlu olurdum varsa gelene de yok denemiyor maalesef; çünkü zaten bir bekleyişte, arayıştasınız ki bu ilişkiyi yaşamışsınız. Oysa o evli, sanıyorum siz de hala evliliğinizi sürdürüyorsunuz. Biriyle birlikte olmak kendinize hayatta bir şans daha tanımak istiyorsanız hem siz hem karşınızdaki kişi özgür olmalı. Özgürlük yoksa ilişkiniz için umut ve mutluluk olmaz. Mutluluğun ve umudun olmadığı ilişkide sizin hala ne işiniz var? Kendinizi ne ile kandırıyor ve bu ilişkiyi sürdürmeye devam ediyorsunuz? Bu ilişki size sadece sıkıntı ve leke getirir.

Kadına aldatmak yakışmıyor, yakışmayacak da. Hele hele evliyken üstelik de evli biriyle... Ne olacağını umuyordunuz? Sizinle evleneceğini mi? Erkekler evliyken biriyle birlikte oluyorsa bu boşanacağından veya boşanmak istediğinden değil hayatına renk katmak istediklerindendir. Sanıyor musunuz eşleriyle araları kötü? Sizinle kendisini mutlu etmenin motivasyonuyla o eşine çocuklarına daha çok ilgi gösteriyordur. Üstelikte vicdanen de suçlu. Ne diller döküyordur eşine. Siz onun için kapının dışındaki gönlünü eğlediği birisiniz ve öyle kalacaksınız. Düşünmüyor, korkmuyor musunuz onunla anılmaktan? Adınızı onunla yaşadığınız bu birliktelikle çirkinleştiriyorsunuz. Ben insanların taşıdığı adlara değer katmak zorunda olduğuna inanıyorum. En zor olan da bu, o değeri katabilmek, başı dik olabilmek. Tabii bu da hayata bakış, o hayatı algılayış değerleriyle ilgili. Değerleri olmayan biriyseniz değerli davranışlar içinde olamazsınız. Yaşamdaki davranışlarımız değerlerimizle yakından ilişkilidir. Eşinizi, çocuğunuzu kötü duruma düşürüyorsunuz. Bu tarz birlikteliklerin bedelleri vardır bu bedel için fazla hafif kalan bir ilişki içinde gerçek bir sevgi yok... Kendinizi, geleceğinizidüşünerek eğitim hayatında bir şeyler yapıyorsunuz. Bunu yapmanızı takdir ediyorum. Bu konuda bu kadar akıllı hareket eden siz, nasıl anlamsız bir ilişkiyi bitirip bitirmemekte tereddüt yaşarsınız aklım almıyor. Her şey ayan beyan ortadayken kendinizi kullandırmaya devam mı edeceksiniz? Farkında değil misiniz, kullanılıyorsunuz!

Tavsiyem bir an önce aklınızı başınıza toplayıp size yakışacak şekilde hareket etmeniz. Aynı yerde oturuyor olmanız, karşılaşacak olmanız ayrılmamak için bahane olamaz. Bu sizin kendinizi bu ilişkide kalmakiçin bir bahaneniz. Herkes unutulur, ortada unutulmayacak bir adamda yok ki. Gördüğünüzde hiç tanımıyormuş gibi yanından bir güzel geçersiniz. Evet ilk karşılaşmalarınızda canınız acır ama kararınızın arkasında durursanız sonraki her karşılaşmanız da yabancılaşırsınız. Bu istemeye ve kararlı durmaya bakar. Acı çekmeyi göze alacaksınız. Bu birlikteliği göze alan siz, acı çekmeyi mi göze alamıyorsunuz? Acı çekmekten daha acı bir birliktelik yaşıyorsunuz. Sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.